Regniéville tijdens de oorlog
Toen de oorlog werd verklaard, bezetten Franse troepen het dorp en brachten de uitgangen ervan in een staat van verdediging, in de veronderstelling dat de Duitsers snel vanuit Metz zouden binnenstormen om de verdediging van Verdun vanuit het zuiden te omzeilen. Omdat ze vertrouwen had in het succes van het leger, werd de bevolking niet geëvacueerd.
Op 3 september 1914 verschenen de eerste patrouilles van ulhans (type lichte cavalerie) en werden afgeslagen door de 368th RI. Deze invallen luidden het offensief in van de 33e Reserve Infanteriedivisie, die vanuit de Moezel- en Rupt de Mad-valleien opdook en het dorp veroverde dat op de 5e door de Fransen werd geëvacueerd. Na weerstand te hebben geboden bij Mamey en in het bos van Puvenelle, trokken de Franse troepen zich verder naar het zuiden terug om een verdedigingslinie te organiseren tegen de Duitsers die langs de linkeroever van de Moezel infiltreerden. Op de 8e hervatten de Fransen het offensief en heroverden een deel van het verloren terrein. De Duitsers, onder controle gehouden op de Grand Couronné en de Marne, trokken zich terug naar de vlakte van Woêvre en verlieten het dorp op de 15e. Maar de Fransen profiteerden niet van dit voordeel en maakten hun front leeg terwijl talrijke vijandelijke versterkingen werden aangekondigd.
Regniéville - De kapel - 2022-10-28
Op 19 september viel het XIVe Badois Corps aan tussen Thiaucourt en Pont-à-Mousson, zijn eenheden, waaronder de 8e Ersatz Division, veroverden Regniéville. In de dagen die volgden vonden er grote veldslagen plaats tussen de tegenstanders rond Mamey, Lironville, Limey. De Fransen herwonnen terrein en op de 25e verlieten de Duitsers hun geavanceerde posities en vielen een paar kilometer terug naar een rij stevig gebouwde loopgraven. Het front werd een paar honderd meter voor Regniéville georganiseerd. De overgebleven bevolking wordt vervolgens geëvacueerd naar Thiaucourt en vervolgens naar Metz voordat ze zich bij een kamp in Duitsland voegen om uiteindelijk via Zwitserland naar Savoie te worden gerepatrieerd.
De herovering van het dorp door Franse troepen vond plaats op 3 april 1915. Deze actie vond plaats als onderdeel van het lenteoffensief, dat tot doel had de Saint-Mihiel Saillant te verkleinen. De weg Regniéville-Thiaucourt vormt een van de belangrijkste aanvalsassen. Maar het Franse offensief eindigde op een mislukking vanwege de moeilijkheid die de artillerie ondervond bij het vernietigen van de verdedigingsnetwerken. Na deze verschillende acties werd de nieuwe frontlinie 200 meter ten noorden van het dorp verplaatst.
Regniéville - De kapel - 2022-10-28
Er zullen tot het einde van de gevechten nog meer grote acties in deze sector worden uitgevoerd. Het dorp kreeg echter te maken met talloze artillerieduels en staatsgrepen, waarvan de bekendste de actie was die luitenant Ernst Jünger op 23 september 1917 uitvoerde in zijn werk ‘Storms of Steel’.
Op 12 september 1918 lanceerde het 1e Amerikaanse leger, onder bevel van generaal-majoor John J. Pershing, een operatie gericht op het verkleinen van de Saint-Mihiel Saillant. Regniéville ligt in het actiegebied van de 5e Amerikaanse Infanteriedivisie (Red Diamond) van het 1e Amerikaanse Legerkorps. Om 01.00 uur goot de Frans-Amerikaanse artillerie een stortvloed van vuur en ijzer op de vijandelijke linies. Het ‘H’-uur voor de aanval is vastgesteld op 05.00 uur. Om 04.30 uur hielden de machinegeweren van het “Machines Gun Batalion” de buitenwijken van het dorp en de omliggende bossen onder vuur. Om uur 'H' vertrekt het 6e Amerikaanse Infanterie Regiment (10e Brigade) en doorkruist het dorp dat niets anders is dan ruïnes. De weerstand van de vijand is bijna nul.
Regniéville - Monument - 2022-10-28
Om 06.30 uur kwamen de (Franse) tanks het dorp binnen. Hun voortgang is moeilijk vanwege de onrust van het terrein, dat ook nat is. Na de passage van de infanterie en tanks begon het 7e Amerikaanse Genie regiment het verkeer in de richting van Thiaucourt te herstellen. Beweging noodzakelijk voor steun- en steuntroepen. De weg die door Regniéville loopt, is onbegaanbaar vanwege de effecten van verschillende artillerie en vallen die door de vijand zijn geplaatst, waaronder antitankmijnen. Met inspanning slagen de ‘ingenieurs’ in hun missie. Het dorp wordt definitief verwoest; de ruïnes dienen als noodzakelijke materialen voor de werkzaamheden. Tegelijkertijd werd in de overblijfselen van het dorp een EHBO-post (het 12e verbandstation) geïnstalleerd.
Bron: vertaling Informatieborden, Dienst tourisme Meurthe-et-Moselle
© https://www.gvandeurzen.be
